آسیب شغلی منجر به فوت در سال گذشته ۱۱ درصد کاهش داشته است
بر اساس گزارشها ضریب شیوع آسیب شغلی منجر به فوت در سال گذشته ۱۱ درصد کاهش داشته است.
به گزارش ایسنا، آسیب شغلی یا مصدومیت کاری، به هرگونه آسیب فیزیکی به بافتهای بدن گفته میشود که ناشی از بروز یک حادثه شغلی یا مواجهه با عوامل استرس زا در محیط کار رخ میدهد.
آسیبهای شغلی میتوانند در اثر خطرات شغلی ناشی از کار اعم از فیزیکی، مواد شیمیایی یا زیستشناسی از قبیل دما، گزش حشرات، مواد شیمیایی خطرناک، پرتو و فرسودگی شغلی به وجود آید.
گزارشها نشان میدهد همه ساله در جهان، بیش از یک میلیون نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده و عده بسیاری دچار آسیبهای جدی میشوند؛ بر همین اساس، موضوع صیانت از نیروی انسانی یکی از دغدغههای مهم وزارت کار به شمار میرود و کاهش حوادث شغلی و صیانت از نیروی انسانی در دستور کار بازرسان کار قرار دارد.
علی حسین رعیتیفرد معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به آمار حوادث و آسیبهای شغلی در کشور اشاره کرده و میگوید: حوادث شغلی ایران از منظر اداره کل بازرسی کار نشان میدهد که طی سال ۱۴۰۱ ضریب شیوع آسیب شغلی منجر به فوت نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش ۱۱ درصدی داشته است.تعداد آسیبهای شغلی منجر به فوت در سال ۱۴۰۰ نیز نزدیک به ۷۶۸ نفر و در سال گذشته حدود ۷۱۱ نفر بوده است.
وی ضریب شیوع آسیب شغلی منجر به فوت در سال ۱۴۰۰ را به ازای ۱۰۰ هزار نفر ۵.۱ درصد و در سال گذشته را ۴.۶ درصد اعلام کرد.
معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درعین حال به ارائه آمارهای سازمان جهانی کار در این زمینه پرداخت و گفت: براساس آمار سازمان بینالمللی کار در سال ۲۰۲۳ حدود ۳۴۰ میلیون حادثه در دنیا رخ داده و ۱۶۰ میلیون بیماری شغلی ایجاد شده است؛ همچنین ۲۰۳ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ فوت کرده و بیش از ۳۳۷ میلیون کارگر درگیر حوادث غیرفوتی شغلی شدهاند.
آخرین آمارهای سازمان بینالمللی کار در سال ۲۰۲۳ نشان میدهد که در تعداد فوتیهای ناشی از حوادث و بیماریهای شغلی و حتی غیرفوتی ناشی از کار طی ۱۰ سال گذشته تغییر قابل توجهی ایجاد نشده است.
گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از آمار سازمان تأمین اجتماعی در سال ۱۴۰۱ نشان میدهد از مجموع کل بیمهشدگان در معرض حادثه شغلی، ۳۸ هزار و ۷۳۴ نفر دچار حادثه شغلی شدهاند که این تعداد نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۱۵.۶ درصد کاهش داشته است.
از تعداد ۳۸ هزار و ۷۳۴ نفر حادثه دیده شغلی، ۴۵۵ مورد آن منجر به فوت و ۳۶ مورد آن منجر به از کار افتادگی کلی شده است. این گزارش نشان میدهد که ۳۶ هزار و ۷۱۹ نفر از حادثه دیدگان معادل ۹۴.۸ درصد مرد و ۲۰۱۵ نفر معادل ۵.۲ درصد زن هستند.
نمودار آسیبهای شغلی ثبت شده مشمولان قانون کار نیز نشان میدهد که بخش ساختمان با ۳۷.۷ درصد و ۲۹۹۸ مورد و بخش صنعت (ساخت) با ۳۶.۵ درصد و ۲۹۰۴ مورد بیشترین سهم آسیبهای شغلی منجر به فوت را به خود اختصاص داده است.
در حال حاضر بیش از ۲۱ هزار کمیته ایمنی و بهداشت کار در کشور وجود دارد که استفاده از این ظرفیت عظیم در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی در وقوع بحرانها و شرایط اضطراری از جمله بلایای طبیعی میتواند مؤثر واقع شود.
با استقرار دولت سیزدهم اقدامات مؤثری در باز مهندسی حوزه ایمنی و سلامت شغلی مبتنی بر تحول ساختاری در سطح کلان ملی شکل گرفت و موافقتنامه شماره ۱۵۵ با موضوع «ایمنی و بهداشت شغلی» به عنوان محورهای راهبردی کلان ارتقای ایمنی و سلامت کار در سطح ملی محقق شد که نتایج آن در جهت گسترش فرهنگ ایمنی و بهداشت کار اثرگذار خواهد بود.
کارفرمایان موظفند طبق ماده ۹۱ قانون کار، برای تأمین حفاظت و سلامت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم ایمنی را تهیه کرده و در اختیار آنها قرار دهند؛ کارگران نیز ملزم به استفاده و نگهداری مناسب از تجهیزات محافظتی و بهداشت فردی و رعایت دستورالعملهای مربوطه در محیط کاری خود هستند.