منابع قرض الحسنه نظام بانکی عملاً به سمت پرداخت وامهای قرضالحسنه به نورچشمیها یا کارمندان نظام بانکی رفت. عقد مشارکت صرفاً به یک نام تبدیل شد؛ به نحوی که بانکها سالانه دهها هزار میلیارد تومان سود به سپرده گذاران پرداخت کردند، اما اقتصاد کشور با رشدهای منفی اقتصادی مواجه بود. عقد فروش اقساطی نیز عملاً تبدیل به فاکتورهای صوری شد که افراد تحت این عنوان از بانک وام میگرفتند اما خرید و فروش اقساطی در میان نبود. در ذیل به بررسی دلایل و ریشههای انحراف این عقود پرداخته شده است.