مسئولان دولت گذشته به جای پاسخگویی نسبت به عملکرد خسارتبار خود، مطالبهگر شدهاند!
دورهمی بانیان بالاترین تورم 80 ساله ایران
در روزهای گذشته قاب عکسی از جلسه حسن روحانی با وزیران و معاونانش در دولت یازدهم و دوازدهم منتشر شد.
نکته جالب توجه این جلسه این موضوع بود که رئیسجمهور سابق در جایگاه مدعی، انتقاداتی را بیان کرده که گویی فراموش کرده دولت تدبیر و امید رکورددار تورمهای مستمر، رشد فزاینده نقدینگی، میانگین رشد اقتصادی صفر درصد و افزایش میزان نابرابری در سطح جامعه است و بدترین عملکرد را در کارنامه اقتصادی خود ثبت کرده است.
در کنار این موارد میتوان شاخصهای دیگری همچون درآمد سرانه، تشکیل سرمایه، بیکاری و... را نیز به نشانه عملکرد اقتصادی دولت روحانی بررسی کرد و برآیند تمام این شاخصها منجر به از دستن رفتن فرصتها و ظرفیتهای دهه 90 در اقتصاد ایران شد.
اهمال عامدانه دولت گذشته در واردات واکسن کرونا به بهانه عدم پیوستن به اف.ای.تی.اف موجب مرگ روزانه 700 نفر در مقطع پایانی آن دولت شده بود؛ مشکلی که دولت رئیسی بلافاصله پس از شروع به کار خود آن را حل و با واردات انبوه واکسن، تقریباً کرونا را در کشور ریشهکن کرد.
همین یک مورد برای محاکمه دولتمردان قبلی کافی است که برای تحقق شعارهای خود مبنی بر اینکه بدون پیوستن به اف.ای.تی.اف امکان تجارت خارجی و حتی واردات واکسن نیست، جان مردم را بازیچه سیاست خارجی خود قرار داده بودند تا سایر ارکان نظام را تحت فشار قرار داده و مجوزهای بیشتری برای مذاکرات هستهای و غیرهستهای بگیرند.
عملکرد فاجعه آمیز دولت گذشته
با گذشت 2 سال از روی کار آمدن دولت سیزدهم و تغییر ریل سیاستگذاری اقتصادی کشور، میتوان نشانههای بهبود شرایط را در همین شاخصها همچون روند نزولی تورم، کاهش رشد نقدینگی، کاهش بیکاری و تداوم رشد اقتصادی مشاهده کرد.
در این شرایط که تفاوت عملکرد دولت سیزدهم با دولت روحانی کاملاً نمایان شده است، رئیسجمهور سابق به همراه وزرایش به جای عذرخواهی از ملت ایران که نزدیک به یک دهه فرصتسوزی کابینه وی را تحمل کردند، دور یک میز جمع شده و علیه سیاستهای موفق نظام در دو سال اخیر موضع میگیرند.
به نظر میرسد این افراد که بانیان بزرگترین تورم 80 سال اخیر اقتصاد ایران بودهاند به جای دورهمیهای خصوصی باید پشت میز محاکمه حاضر شوند و پاسخگوی عملکرد خود در برابر ملت ایران باشند.
این شیوه سیاستورزی روحانی و نزدیکانش که به جای پاسخگویی، خود را در جایگاه مدعی و منتقد قرار میدهند، علاوه بر اینکه تلخ است یادآوری میکند که وی و همراهانش فقط میتوانند سخنوران خوبی باشند و در مقام عمل نه تنها نمیتوانند کاری از پیش ببرند بلکه افتضاحترین عملکرد ممکن را به نمایش میگذارند.
بهعنوان نمونه در شاخص تورم، دولت روحانی یکی از بدترین عملکردها را میان دولتهای پس از انقلاب داشت و تورمهای مستمر، بالا و جهشهای چندباره ارزی، اقتصاد ایران را بشدت تضعیف و سفره مردم را کوچک کرد.
همتی به عنوان رئیس کل بانک مرکزی دولت روحانی، یکی از بدترین عملکردهای رؤسای بانک مرکزی در طول تاریخ اقتصاد ایران را به ثبت رساند و در دوره وی میزان رشد نقدینگی به ارقام بیسابقهای رسید که موجب شد همواره از وی بهعنوان سلطان چاپ پول یاد شود.
روحانی و هاشمی رفسنجانی رکوردداران تورم در اقتصاد ایران
آمار بانک مرکزی از نرخ تورم سالانه کشور (تورم در اسفندماه هر سال) نشان میدهد در سال ۱۳۷۴ با ثبت تورم ۴۹.۴ درصدی در دولت هاشمی رفسنجانی، بالاترین تورم پس از انقلاب در ایران ثبت شده است. رتبه دوم بالاترین تورم سالانه هم مربوط به سال ۱۳۹۹ در دولت حسن روحانی است که نرخ تورم به ۴۷.۱ درصد رسید. نکته قابلتوجه اینجاست که بسیاری از مدیران دوره دولت رفسنجانی در دولت روحانی نیز مسئولیت داشتند. البته اگر تورم در سایر ماههای سال را لحاظ کنیم، دولت روحانی با تورم نزدیک به 60 درصدی در پایان کارش، بالاترین تورم 80 سال اخیر را به نام خود ثبت کرده است.
در سالهای پایانی دهه ۹۰ به علت سیاستهای اقتصادی اشتباه دولت دوازدهم، ایران تورم سنگینی را تحمل کرد و نرخ تورم به بالای ۵۰ درصد رسید و دولت دوازدهم کار خود را با تورم تاریخی ۵۷ درصد به پایان رساند. میتوان گفت دولت سیزدهم اقتصادی را تحویل گرفت که پس از جنگ جهانی دوم چنین شرایط بحرانی را در تورم به خود ندیده بود.
اکنون با گذشت 2 سال از تغییر دولت، طبق گزارش مرکز آمار و بانک مرکزی، نرخ تورم کاهشی و عملکرد دولت سیزدهم سبب کاهش شتاب تورم شده و این حقیقتی است که منتقدان دولت آن را سانسور میکنند.
دولت روحانی بیش از دولتهای گذشته خود شعار تورم تکرقمی را سر داد و برای مدتی توانست این شعار را به بهای رکود نمایش دهد، در حالی که به دلیل سیاستهای اشتباه در مهار تورم، این اقدامات از جمله افزایش شدید سود سپرده، به تولید آسیب جدی وارد کرد و بعد از ناتوانی دولت روحانی در تداوم اجرای سیاستهای کنترل مصنوعی تورم، سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات مختلف به طور مستمر افزایش یافت و تورمهای افسارگسیخته به اقتصاد ایران تحمیل شد.