صفحات
  • صفحه اول
  • رویداد
  • گفت و گو
  • کلان
  • انرژی
  • راه و شهرسازی
  • بازار سرمایه
  • بازار
  • بین الملل
  • صنعت و تجارت
  • تاریخ شفاهی
  • کشاورزی
  • کار و تعاون
  • صفحه آخر
شماره نود و دو - ۱۵ مهر ۱۴۰۲
روزنامه ایران اقتصادی - شماره نود و دو - ۱۵ مهر ۱۴۰۲ - صفحه ۱۵

جابه‌جایی نیروی کار از بیکاری به اشتغال در سال گذشته افزایشی بود

روند تبدیل بیکاران به شاغلان سرعت گرفت

ایلیا پیرولی
روزنامه نگار

در چهار فصل سال 1401 نسبت به چهار فصل سال 1400، بیشترین درصد جابه‌جایی نیروی کار مربوط به تغییر وضعیت بیکاری به اشتغال بود. به عبارتی سرعت اشتغالزایی در این چهار فصل بیشتر از بیکاری بوده است.
طبق داده‌های جابه‌جایی نیروی کار در همه فصول سال 1401 نسبت به سال 1400، بیکاری دارای کمترین ثبات و در مقابل این اشتغال است که بیشترین ماندگاری را به خود اختصاص داده است.
همچنین براساس نتایج مرکز آمار از شاخص‌های عمده بازار کار، نرخ مشارکت اقتصادی در سال گذشته، 40.9 درصد برآورد شد و نرخ بیکاری نیز با 0.2 درصد کاهش به 9 درصد رسید.

وضعیت جابه‌جایی نیروی کار در بهار سال 1401
برپایه داده‌های آماری از جریان نیروی کار و جابه‌جایی این نیرو در بخش‌های مختلف اقتصادی کشور از بهار سال 1400 به بهار 1401، کمترین ثبات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران با مقدار 34.1 درصد بوده است و در این بازه زمانی 39.5 درصد از بیکاران توانستند برای خود شغلی بیابند. این در حالی است که ماندگاری اشتغال از بهار سال 1400 به بهار سال 1401، 84.5 درصد بود.
بی‌ثباتی بیکاری در این بازه جابه‌جایی، برای مردان 31.1 درصد و برای زنان 40.2 درصد برآورد شد. برای مردان 49.5 درصد از بیکاران بهار سال 1400 در بهار سال 1401 شاغل شدند.

وضعیت جابه‌جایی نیروی کار در تابستان سال 1401
از تابستان سال 1400 تا تابستان سال 1401، بیشترین درصد جابه‌جایی نیروی کار، مربوط به تغییر وضعیت بیکاری به اشتغال بوده است.
بیشترین درصد جابه‌جایی در وضع فعالیت با میزان 37.5 درصد، مربوط به انتقال بیکاران به شاغلان بود.
داده‌های این گزارش بیانگر کمترین ثبات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران با مقدار 34 درصد است. در این بازه زمانی، این میزان برای مردان 32.3 درصد و برای زنان 37.3 درصد بود.
در تابستان سال 1400، از جمعیت در سن کار مشترک 37.3 درصد شاغل و 3.8 درصد بیکار بودند که در تابستان سال 1401، میزان شاغلان به 37.4 درصد افزایش یافت و بیکاری نیز با کاهش مواجه شده و به 3.4 درصد رسید.
در این بازه زمانی اشاره شده، جمعیت بیکار کشور در تابستان 1401، بر پایه جریان جابه‌جایی نیروی کار در تابستان سال 1401، به میزان 0.4 درصد رسید و با کاهش مواجه شد.
نکته جالب آنکه کاهش نرخ بیکاری مربوط به جابه‌جایی بیکاران در تابستان سال 1400 نسبت به وضعیت غیرفعال در تابستان 1401 روند کاهشی داشت.
در این مدت، وضعیت فعالیت شاغلان مرد با میزان 90 درصد بیشترین جابه‌جایی را به خود اختصاص داد.
در این میان، از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401، کمترین ثبات متعلق به بیکاران به میزان 34 درصد بود. این میزان برای مردان 32.3 درصد و برای زنان 37.3 درصد بود.
بر اساس این گزارش، 49.4 درصد از بیکاران تابستان سال 1400 در سه ماهه دوم سال 1401 به جمع شاغلان افزوده شدند و در زنان نیز 13 درصد بیکاران این قشر در این مدت شاغل شدند.
از طرفی، کمترین میزان انتقال از وضعیت غیرفعال به بیکاری از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401 رقم ناچیزی است و این میزان در این بازه زمانی 1.8 درصد است که در بین مردان این میزان 1.2 درصد و در زنان 2.9 درصد بود که کمترین مقدار تغییر را در این بخش به خود اختصاص دادند.
بنابراین بر پایه این گزارش مرکز آمار از جابه‌جایی نیروی کار از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401، بیشترین تغییرات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران بود و بیکاری در این مدت بی‌ثبات‌ترین وضع را داشت.

وضعیت جابه‌جایی نیروی کار در پاییز سال 1401
بر اساس داده‌های جریان نیروی کار از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، 2 میلیون و 136 هزار نفر از بیکاران توانستند در این بازه زمانی برای خود شغل بیابند. جمعیت فعال اقتصادی کشور در پاییز امسال 26 میلیون و 207 هزار نفر بود.
در همین بازه زمانی، از جمعیت 23 میلیون و 535 هزار شاغل در پاییز سال گذشته، 20 میلیون و 240 هزار شاغل، شغل خود را از دست ندادند. یعنی 86 درصد کسانی که در پاییز سال گذشته شاغل بودند در پاییز امسال نیز همچنان صاحب شغل شدند.
در این بازه زمانی از چرخه نیروی کار نیز کمترین ثبات به گروه بیکاران اختصاص داشت و مقدار آن 34 درصد بود. این میزان برای مردان 32.1 درصد و برای زنان 38.7 درصد بود.
از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، 50.6 درصد از بیکاران مرد شاغل شدند و14.4 درصد از زنان نیز از بیماری خارج و مشغول به کار شدند.
از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، ماندگاری اشتغال برای مردان 90.3 درصد و برای زنان 94.7 درصد بود.
از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، بیشترین درصد جابه‌جایی مربوط به بیکاران بود که 40.4 درصد از این گروه خارج و مشغول به کار شدند.

وضعیت جابه‌جایی نیروی کار در زمستان سال 1401
براساس آمارهای جریان نیروی کار از زمستان 1400 تا زمستان 1401، نسبت بیکاری کاهشی و نسبت اشتغال افزایشی بوده است. بنا بر این داده‌ها، تعداد بیکاران در سال 1400، 2 میلیون و 409 هزار و 142 نفر بوده که بیشترین درصد جابه‌جایی را داشت. به‌طوری که 36.7 درصد بیکاران از زمستان 1400 تا زمستان 1401، شاغل شدند. بدین ترتیب از مجموع 2 میلیون و 409 هزار و 142 بیکار، 884 هزار و 155 بیکار توانستند در سال 1401 شغل بدست بیاورند.
در همین حال، 86.1 درصد از شاغلان زمستان سال 1400 در زمستان 1401 شغل خود را حفظ کردند. بر این اساس از مجموع 23 میلیون و 173 هزار و 759 شاغل در زمستان سال 1400، 19 میلیون و 952 هزار و 606 نفر در زمستان سال 1401 شغل خود را حفظ کردند. بنابراین، بیکاری در بین این دو دوره بی‌ثبات‌ترین وضع فعالیت را داشت و در عین حال اشتغال بیشترین ماندگاری را به خود اختصاص داد. 13.9 درصد از شاغلان از زمستان 1400 تا زمستان 1401، یا بیکار شدند یا به جمع جمعیت غیرفعال اضافه شدند. 3.3 درصد از شاغلان از زمستان سال 1400 تا زمستان 1401 بیکار شدند و تعداد آنها 764 هزار و 737 نفر برآورد شد. در همین بازه زمانی بیش از 10 درصد از شاغلان به جمعیت غیرفعال کشور افزوده شدند. به معنای دیگر 2 میلیون و 456 هزار و 418 نفر از شاغلان از زمستان سال 1400 تا زمستان 1401 شغل خود را از دست داده و دیگر تمایلی به یافتن شغل ندارند.

ماندگاری اشتغال در سال 1401
آنچه مشخص است در سال 1401، بر اساس ارزیابی داده‌های جابه‌جایی نیروی کار در چهار فصل سال 1401 نسبت به چهار فصل سال 1400، بیشترین درصد جابه‌جایی مربوط به تغییر وضعیت بیکاری به اشتغال بود، به‌طوری‌که در این سال، نسبت شتاب اشتغالزایی به بیکاری افزایشی شد و هر اندازه که نرخ بیکاری با کمترین ثبات و پایداری داشت، این روند اشتغالزایی بود که دارای ماندگاری بیشتری بوده است.

 

بــــرش

جابه‌جایی نیروی کار
آگاهی از تغییرات نیروی کار در سطح فردی که بیانگر پویایی بازار کار است برای سیاستگذاران و ناظران اجرای برنامه‌های اقتصادی بسیار مهم است، زیرا بعد از اجرایی شدن یک راهبرد اشتغالزایی، بررسی عملکرد آن ضروری است. بدین منظور طی یک دوره در نظر گرفته شده، اندازه و ویژگی‌های جمعیتی افرادی که اشتغال خود را از دست داده‌اند، اندازه و ویژگی‌های جمعیتی افرادی که کار پیدا کرده‌اند و اندازه و ویژگی‌های جمعیتی افرادی که وضعیت نیروی کار آنها طی زمان در نظر گرفته شده، تغییر کرده است بسیار مهم و قابل بررسی است که در این باره آمارهای جابه‌جایی مورد مطالعه و تحلیل قرار می‌گیرند.

جستجو
آرشیو تاریخی