محمدرضا رضاپناه
کارشناس کشاورزی
خودکفایی در تولید محصولات استراتژیک و مهم مانند گندم و دانه‌های روغنی مسأله‌ای ضروری و امنیتی برای هر کشوری محسوب می‌‌شود. در همین راستا یا وابستگی به واردات این محصولات باید کاهش پیدا کند یا کشور به خوداتکایی در این زمینه برسد. ایران دارای اقلیم‌های متعددی است و این پتانسیل را دارد که در تولید محصولات اساسی خود به خودکفایی برسد یا به این جایگاه نزدیک شود. کشور تجربه خودکفایی را در سال‌های قبل داشت اما آن را از دست داد بنابراین رسیدن به خودکفایی پایدار مسأله مهم‌تری از رسیدن صرف به خوداتکایی است. دولت سیزدهم با تعیین بیش از دو برابری نرخ خرید تضمینی و اعلام زودهنگام آن، تمایل کشاورزان را برای فروش گندم به دولت افزایش داد. این در حالی است که در دوره قبل عدم تعیین قیمت مناسب برای خرید تضمینی گندم، کشور را زیر فشار واردات گندم برد و به جای دولت، گندم در اختیار دلالان و واسطه گران قرار گرفت و از کشور قاچاق شد. برآیند چنین روندی واردات 7 میلیون تنی گندم و وابستگی به آن شد.
