اگر به سوابق سؤالهایی که نماینده‌ها پرسیدند، مراجعه کنید، آقای رشیدیان موارد بسیار مهمی را راجع به تخلفات آقای غرضی در زمینه امور بین‌الملل فروش نفت، قراردادها، جذب نیروهای نالایق، یکسری مسائل سیاسی و مسائل فنی و انتصابهای ناجور بیان کردند. این موضوع در مجلس به‌طور مفصل مطرح شد، اما با لابی سنگینی که با حمایت حاج‌احمدآقا در مجلس انجام شده بود، نمایندگان خیلی ناپلئونی با صحبت‌های آقای غرضی قانع شدند. دلیلش هم این بود که کمیسیون نفت تمام اطلاعات را از قبل در اختیار آقای غرضی گذاشته بود و برای پاسخگویی، آمادگی نسبی خوبی پیدا کرده بودند. محورِ دادن اطلاعات به ایشان، آقای سیدزاده، کیاوش و یکیدو نفر دیگر از اعضای کمیسیون نفت آن دوره بودند. البته از سر خیرخواهی اطلاعات را به ایشان منتقل کرده بودند. اینکه وزیر نفت است و باید وقت داشته باشد پاسخی تهیه کند. البته مجلس هم در آنجا به‌لحاظ ملاحظات سیاسی رأی داد و واقعاً اگر قاطع برخورد می‌شد، مشکلاتی که بعداً به دلیل عملکرد آقای غرضی در وازرت پستوتلگرافوتلفن پیش آمد و شاید هنوز تعداد زیادی پرونده مفتوح که در کار وزارت پستوتلگرافوتلفن موجود دارد، پیش نمیآمد.
