در حافظه موقت ذخیره شد...
توسعه میدان‌های «سپهر» و «جفیر»؛ فتح جدید نفتی ایران در غرب کارون
خوزستان بیش از ۱۱۰ سال است که رنگ و بوی نفت به خود گرفته است. غلبه رنگ نفت آنچنان در این بخش از ایران زیاد است که در هر گوشه‌ای یا مشعلی می‌سوزد، یا دکل حفاری راه به مخازن نفتی در دل سنگ‌ها می‌گشاید.
حتی زمانی که بزرگ‌ترین جبهه ایران در هشت سال دفاع مقدس نیز در این استان قرار داشت، هیچ‌گاه شعله نفت در دل خوزستان خاموش نشد.
با این حال، اگرچه توسعه صنعت نفت در خوزستان در دهه‌های پیش بیشتر بر میدان‌هایی مانند اهواز، مارون، منصوری و... که میدان‌های مستقل نفتی هستند متمرکز بود، اما از دهه ۸۰ بهره‌برداری از میدان‌های مشترک غرب کارون به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مخازن مشترک نفتی جهان در دستورکار قرار گرفت. میدان‌هایی که درست روی خاکی قرار گرفته‌اند که روزی فاتحان غیرت این سرزمین روی آن از وجب به وجب ایران دفاع کردند و حالا فتح دیگری در قلب زمین در جریان است.
در این میان میدان‌های آزادگان شمالی و جنوبی، یاران شمالی و جنوبی و یادآوران در اولویت توسعه قرار گرفتند؛ توسعه‌ای که همچنان ادامه دارد و حتی برای میدان آزادگان که بزرگ‌ترین میدان مشترک نفتی ایران است، طرح توسعه یکپارچه با حضور کنسرسیومی از بانک‌ها و شرکت‌های ایرانی تشکیل شده است.
البته توسعه میدان‌های مشترک غرب کارون منتظر این کنسرسیوم نمانده است و فقط در دو سالی که از دولت سیزدهم می‌گذرد، ۶۰ حلقه چاه جدید به چاه‌های میدان آزادگان اضافه شده که افزایش ۶۵ هزار بشکه‌ای تولید نفت را به‌دنبال داشته است.
این در حالی است که در دو دهه گذشته ۱۰۰ حلقه چاه حفاری شده بود و در دولت سیزدهم ۶۰ حلقه چاه حفاری و تولیدی شده است. ۳۸ حلقه چاه نیز باقی مانده است که با تکمیل آنها بخش عمده‌ای از توسعه فاز نخست تا پایان امسال بسته خواهد شد.
در مجموع، میدان آزادگان جنوبی دارای ۲۰۶ حلقه چاه شامل ۲۰۱ حلقه چاه تولید و پنج حلقه چاه دفع پساب است که نفت تولید شده از این چاه‌ها، در ۱۰ چندراهه جمع‌آوری شده و در دو واحد تفکیک گاز از نفت جداسازی می‌شود.
تولید نفت از این میدان از لایه‌های فهلیان، کژدمی و سروک انجام می‌شود که شامل نفت سبک و سنگین است.
اگرچه تولید از میدان‌های مشترک غرب کارون اهمیت ویژه‌ای دارد، اما در کنار آنها، دو میدان مستقل سپهر و جفیر قرار دارد که تا چند سال گذشته هیچ فعالیت توسعه‌ای روی آنها انجام نشده بود. با تدوین قراردادهای جدید نفتی در سال‌های قبل، توسعه میدان‌های سپهر و جفیر در قالب این الگوی قراردادی به یک شرکت اکتشاف و تولید ایرانی واگذار شد. اگرچه چند سال از تولید نفت در میدان‌های آزادگان و یادآوران می‌گذشت، اما ناشناخته بودن میدان‌های سپهر و جفیر کار توسعه را پیچیده‌تر می‌کرد.
با این حال شرکت «گسترش انرژی پاسارگاد» قراردادی به ارزش ۲.۸ میلیارد دلار برای توسعه این میدان‌ها در سه فاز امضا کرد؛ قراردادی که به‌واسطه الگوهای جدید قراردادهای نفتی ایران اگر در هر مرحله‌ای اهداف تولیدی محق نشود، سرمایه‌گذار با وجود هزینه بالا اما بهره‌ای نخواهد برد.
این قرارداد ۲۰ ساله که با هدف تولید نفت از یکی از عمیق‌ترین و پرفشارترین لایه‌های نفتی ایران امضا شد، سرانجام نخستین قرارداد از قراردادهای جدید نفتی بود که به تولید نفت منجر شده است تا با اجرای کامل آن، ۵۴۰ میلیون بشکه نفت قابل برداشت در اختیار ایران باشد.
تعداد چاه‌ها تا انتهای طرح ۱۳۵ حلقه چاه خواهد بود که روزانه ۱۱۰ هزار بشکه نفت در پایان اجرای قرارداد از میدان‌های سپهر و جفیر تولید می‌شود.
بر اساس این قرارداد، تولید فاز نخست ۳۶ هزار بشکه در روز با حفر ۱۲ حلقه چاه خواهد بود که تاکنون کار حفاری ۱۱ حلقه چاه به انجام رسیده است و حفاری چاه دوازدهم نیز در گام پایانی خود قرار دارد؛ چاه‌هایی که در لایه فهلیان و در عمق بیش از چهار هزار و ۶۰۰ متر و با فشار بالای ۱۰ هزار پی‌اس‌آی به مخزن نفتی رسیده‌اند. با توجه به فشار بالای این مخزن نفتی، استفاده از تجهیزات سرچاهی معمول امکانپذیر نبود و از همین رو در جریان توسعه میدان‌های سپهر و جفیر بومی‌سازی تجهیزات تکمیل چاه با فشار ۱۰ هزار پی‌اس‌آی برای نخستین بار در کشور به انجام رسید.