سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی به فروش نفت کمک می‌کند
یک کارشناس انرژی توضیح داد: کشور‌‌های امریکای جنوبی مانند ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه که تحت تحریم‌های امریکاست، ترسی از تحریم‌ها ندارند. بنابراین، گزینه‌های خوبی برای همکاری در حوزه انرژی برای کشورمان به شمار می‌روند.
ایران با توجه به ظرفیت فنی و مهندسی خود علاوه بر پالایشگاههای فراسرزمینی، امکان توسعه روابط خود در زمینه انرژی با کشور‌‌های امریکای لاتین در صنعت گاز و پتروشیمی را دارد که بازارسازی برای بخش خصوصی را در این منطقه تضمین خواهد کرد.
بازارسازی تضمینی برای نفت خام ایران از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی برای نوسازی پالایشگاههای نیمه فعال کشور‌‌های همسو و دریافت سهام در آن پالایشگاه‌ها از جمله سیاست‌هایی است که دولت سیزدهم برای خنثی‌سازی تحریم‌های نفتی به اجرا گذاشته است.
به زعم کارشناسان، این روش مزایای زیادی دارد. یکی از آنها این است که ضمن عدم سرمایه‌گذاری کلان برای ساخت پالایشگاه‌ها از مزایای پرهیز از خام فروشی نفت بهره‌مند می‌شویم. دومین مسأله اینکه همکاری در این زمینه به افزایش گره اقتصادی و امنیتی کشور میزبان به ما منجر می‌شود و این موضوع به لحاظ استراتژیک برایمان منفعت دارد. در ابتدا این رویکرد در ارتباط با ونزوئلا به کار گرفته شد که افزایش 10 برابری فروش نفت ایران به این کشور از 20 هزار بشکه در روز به 200 هزار بشکه را در پی داشت. این رویکرد، در ایران در حال توسعه است و به نظر می‌رسد کشور‌‌هایی همچون کوبا و نیکاراگوئه نیز اهداف خوبی برای همکاری در عرصه پالایشگاههای فراسرزمینی برای تهران به شمار می‌روند. در این خصوص امین نوربخش، کارشناس انرژی اندیشکده امیرکبیر به بیان دیدگاه خود پرداخته که با هم مرور می‌کنیم:
نوربخش در خصوص مزیت‌هایی که سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی برایمان دارد، تصریح کرد: سیاست مورد بحث از این نظر برایمان اهمیت دارد که تحریم پذیری نفت را کاهش می‌دهد و یک بازار تضمینی فروش نفت برای نفت خام ما ایجاد می‌کند.
وی ادامه داد: نفت خام به دلیل ویژگی‌های شیمیایی که دارد و اینکه از طریق تانکر‌‌های بزرگ در حجم بالا جابه‌جا می‌شود، فروشش در شرایط تحریم با سختی‌های زیادی همراه است. وقتی این نفت را به پالایشگاه تحت تحریمی مثل پالایشگاه ونزوئلا که در آن سهامدار هستیم، بفروشیم و خوراکش را تأمین کنیم، در عمل ریسک تحریم را کاهش می‌دهیم. از طرف دیگر، فرآورده‌ها در همان منطقه‌ای که پالایشگاه قرار دارد، به فروش می‌رسد.
به گفته این کارشناس انرژی، از آنجایی که ترکیب شیمیایی فرآورده‌ها طوری نیست که قابل تشخیص باشد و اینکه در ابعاد کم حمل می‌شود، قابلیت تحریم پذیری‌اش کاهش می‌یابد. بنابراین، مثلاً در همان منطقه امریکای جنوبی که سهامدار پالایشگاهی هستیم به فروش فرآورده‌ها اقدام می‌کنیم. به این ترتیب، سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی می‌تواند به فروش نفت کشورمان در شرایط تحریم کمک کند.
نوربخش ادامه داد: توان فنی و مهندسی کشورمان در حوزه پالایشگاهی نسبت به کشور‌‌های امریکای جنوبی در سطح خوبی است و می‌توانیم در زمینه صدور این خدمات فعال باشیم. بازسازی و فعال کردن ظرفیت‌های بلااستفاده و تخریب شده این کشورها در حوزه پالایشگاهی در توان مهندسی کشور است. این کارشناس انرژی تصریح کرد: از طریق صدور خدمات فنی و مهندسی به کشور‌‌های مقصد می‌توانیم کسب درآمد داشته باشیم و به ایجاد بازار پایدار برای نفت خام خودمان مبادرت کنیم.
نوربخش گفت: سیاست سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی برای کشوری مانند ما که تحت تحریم هستیم، در ارتباط با کشور‌‌های همسو بیشتر کاربرد دارد. به همین دلیل، کشور‌‌های امریکای جنوبی بویژه ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه که با امریکا مشکل دارند، گزینه‌های خوبی برای پیگیری سیاست مورد بحث هستند. این کارشناس انرژی توضیح داد: کشور‌‌های امریکای جنوبی مانند ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه و بویژه ونزوئلا که تحت تحریم‌های امریکاست، ترسی از تحریم‌ها ندارند. بنابراین، گزینه‌های خوبی برای همکاری در حوزه انرژی برای کشورمان به شمار می‌روند.
وی گفت: ایران با توجه به ظرفیت فنی و مهندسی خود علاوه بر پالایشگاههای فراسرزمینی، امکان توسعه روابط خود در زمینه انرژی با کشور‌‌های امریکای لاتین در صنعت گاز و پتروشیمی نیز دارد که بازارسازی برای بخش خصوصی را در این منطقه تضمین خواهد کرد.
نوربخش، ادامه داد: ظرفیت فنی و مهندسی کشور به حدی است که می‌توانیم به ارائه خدمات در مجتمع‌های پتروشیمی کشور‌‌های دیگر بپردازیم و به توسعه آنها مبادرت کنیم.