در حافظه موقت ذخیره شد...
راهبرد تأمین اجتماعی پوشش بیمه‌ای افراد بدون بیمه
او ادامه داد: در این حال آمارها از وضعیت اشتغال در کشور حاکی است مجموع شاغلان رسمی و غیررسمی ۲۳ میلیون نفر هستند که تنها ۱۸ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر تحت‌پوشش بیمه اجتماعی هستند و در مجموع حدود ۵ میلیون نفر تحت‌پوشش بیمه‌های اجتماعی نیستند. یکی از وظایف اصلی و راهبرد سازمان تأمیناجتماعی این است که به هر نحوی این افراد را تحت‌پوشش قرار دهد.
جامعه ۱۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفری بیمه‌شدگان اصلی سازمان تأمین اجتماعی نقش اساسی در پایداری منابع این نهاد بیمه‌گر را دارند. بنابراین به میزان افزایش تعداد افراد بیمه‌شده، هم زمینه بهره‌مندی از خدمات همه‌جانبه گروه‌های کارگری از بیمه فراهم خواهد شد. از طرفی دیگر رشد اشتغال هم بر توسعه و پوشش بیمه‌ای تأثیر مثبت دارد.
سازمان تأمیناجتماعی در حال حاضر ۴۷ میلیون بیمه‌شده و مستمری‌بگیر با افراد تبعی آنان را تحت پوشش دارد. چنانچه تولید و اشتغال رونق داشته باشد. خدمات‌رسانی این نهاد بیمه‌گر به جامعه کارگری، مخاطبان، ذی‌نفعان و شرکای اجتماعی مطلوب‌تر و باکیفیت‌تر خواهد شد. براساس محاسبات بیمه‌ای به هر اندازه فعالیت‌های کسب‌وکار، اشتغال و تولید در کشور رونق داشته باشد، به دلیل بیمه‌پردازی به سازمان تأمیناجتماعی به همان میزان رونق و توسعه پایدار این سازمان را به دنبال دارد. به عبارتی؛ پایداری و استمرار ماهیت وجودی اشتغال، تولید و سازمان تأمیناجتماعی به یکدیگر وابسته بوده و ادامه حیات این فعالان اقتصاد و تولید و همچنین ارتقای شرایط رفاهی و توسعه نیز به چهارچوب‌بندی قانونمند و تعریف شده آنها بستگی دارد. سازمان تأمیناجتماعی در حال حاضر بیش از ۶۰ درصد جمعیت شاغلان کشور را در بخش‌های اقتصادی، تولیدی و خدماتی خدمات‌رسانی می‌کند. همین مسأله بیانگر ضرورت سیاستگذاری در راستای توسعه دوسویه اشتغال و گسترش خدمات بیمه‌ای در کشور است. حال در صورتی که فرد شاغل در نخستین روز فعالیت کاری خود از خدمات بیمه‌ای سازمان تأمین اجتماعی برخوردار شود از همه مزایای حوزه‌های بیمه، درمان و بازنشستگی در این سازمان استفاده خواهد کرد. بنابراین براساس ماده ۳۹ قانون تأمیناجتماعی باید این تکلیف ذاتی کارفرمایان به بهترین شیوه اجرایی شود.
براساس این گزارش، کارفرمایان واحدهای تولیدی و اقتصادی براساس ماده ۳۹ قانون تأمیناجتماعی موظف به بیمه کردن جامعه کارگری هستند. طبق این ماده قانونی کارفرما مکلف است تا پایان آخرین روز ماه بعد، فهرست کارگران تحت پوشش و لیست حق بیمه آنان را به سازمان تأمیناجتماعی ارائه دهد. همچنین براساس قانون کار به منظور همراهی و همکاری با قوانین مربوط به جامعه کارگران و موضع بیمه‌پردازی آنان، واریز حق بیمه از اولین روز اشتغال به عنوان یک تکلیف برای کارفرمایان به شمار می‌رود. بنابراین قصور در پرداخت حق بیمه جامعه کارگری منجر به ثبت جریمه برای کارفرما خواهد شد. کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قوانین کار و تأمیناجتماعی حق دارند از اولین روز اشتغال به کار بیمه باشند و کارفرما مکلف است طبق ماده ۳۹ قانون تأمیناجتماعی نسبت به بیمه کارگران از اولین روز اشتغال آنان اقدام کند.
هر فرد پس از آغاز بیمه‌پردازی می‌تواند از سازمان تأمیناجتماعی خدمات بیمه‌ای و درمانی را در چهارچوب قوانین این سازمان مطالبه کند. حتی اگر بیمه‌شده در همان روزهای اول اشتغال، دچار حادثه ناشی از کار شود؛ سازمان تأمیناجتماعی بدون لحاظ کردن سابقه بیمه‌پردازی فرد، از بیمه‌شده حمایت می‌کند و مستمری ازکارافتادگی برای وی برقرار می‌شود.
همچنین اگر حادثه ناشی از کار، منجر به فوت بیمه‌شده شود، بازماندگان وی بدون توجه به مدت پرداخت حق بیمه از سوی بیمه‌شده، تحت پوشش سازمان تأمیناجتماعی قرار گرفته و مستمری دریافت خواهند کرد.