صادرات نفت در دولت سیزدهم افزایش و تخفیف‌ها کاهش یافت
در پایان دولت دوازدهم ۹۰ میلیون بشکه نفت روی آب‌ها مانده بود، اما با آغاز فعالیت دولت سیزدهم تمام این ذخایر در مدت‌زمان اندکی به فروش رفت
وزارت نفت با تأکید بر اینکه صادرات نفت در دولت سیزدهم افزایش و تخفیف‌ها کاهش یافته است، اعلام کرد: بخش عمده‌ای از درآمدهای نفتی به دست آمده در دولت سیزدهم، صرف پوشاندن کسری‌های ایجاد شده و بدهی‌های دولت قبل شد.
وزارت نفت در پاسخ به گزارش پایگاه خبری انتخاب با عنوان «فروش نفت با تخفیف‌های سنگین به چین پیشنهاد جلیلی بود؟» اعلام کرد: این پایگاه خبری روز سه‌شنبه (۲۲ خرداد) در واکنش به گفته‌های یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری درباره افزایش صادرات نفت، ادعا کرده که این افزایش صادرات ناشی از تخفیف‌های بالا بوده و حدود ۱۰ میلیارد دلار به چین هدیه داده شده و عنوان کرده است: «اگرچه ارقام مختلفی درباره تخفیف‌های نفتی ایران به چین شنیده شد، اما بیشتر ارقام میان ۱۲ تا ۱۵ دلار متغیر بود. اگر میانگین صادرات نفتی ایران به چین را بنا به گفته‌های دولت یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در نظر بگیریم، با عدد ۱۲ دلار بیش از ۹ میلیارد دلار و با عدد ۱۵ دلار بیش از ۱۰ میلیارد دلار تخفیف از درآمدهای نفتی کشور، به چین هدیه شده است.»
در چند وقت اخیر ادعاهای مشابهی درباره دلایل افزایش صادرات نفت ایران از سوی وابستگان به دولت گذشته در شبکه‌های اجتماعی مطرح شده که نسبتی با حقیقت ندارد.
البته انتشار این مطالب خلاف واقع، نشان می‌دهد جهش صادرات نفت ایران به حقیقتی کتمان‌ناپذیر تبدیل شده و اکنون برای پوشاندن ضعف دولت گذشته، تلاش می‌شود درباره چگونگی دستیابی دولت سیزدهم به این موفقیت، با اتکا بر جعل واقعیات، روایت‌سازی کاذب صورت گیرد.
بخش عمده‌ای از درآمدهای نفتی به‌دست‌آمده در دولت سیزدهم، صرف پرداخت کسری‌های به وجود آمده و بدهی‌های دولت قبل شد.
این دست خبرسازی‌ها، بیش از هر چیز، تلاشی نخ‌نما و شکست‌خورده برای واردکردن خدشه بر عملکرد مثبت وزارت نفت در دیپلماسی انرژی و کتمان دستاوردهای دولت سیزدهم تفسیر می‌شود.
اما برای تنویر افکار عمومی، ابتدا باید گفت مقدار تخفیف‌ها در فروش نفت ایران نسبت به دولت گذشته که اتفاقاً این سایت خبری همواره حامی آن بوده است، نه‌تنها افزایش نیافته، بلکه به گواه رسانه‌های خارجی فعال در زمینه معاملات نفتی، تخفیف‌های نفتی ایران روند کاهشی داشته است؛ بنابراین، هر ادعایی مبنی بر افزایش فروش نفت ایران به دلیل تخفیف‌های ارائه‌شده، مردود و بی‌اساس است.
تمامی اعداد و ارقام مورد اشاره در این گزارش خبری نیز ساخته و پرداخته ذهن نویسندگان بوده و به‌هیچ‌وجه حقیقت ندارد.
همچنین باید اشاره کرد که برخلاف تبلیغات و ادعای این رسانه‌ها، چین هرگز تنها مقصد صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی ایران نبوده و بازارسازی‌ها درباره فروش نفت ایران در نقاط مختلف دنیا صورت می‌گیرد.
برای رد این اتهام، ذکر همین دلیل کافی است که اگر جهش صادرات نفت ایران تنها با دادن تخفیف امکان‌پذیر بود، دولت گذشته در این زمینه پیشگام می‌شد و اجازه نمی‌داد میزان صادرات نفت در مقاطعی به اعداد و ارقام بسیار پایین ۱۰۰ یا ۲۰۰ هزار بشکه در روز سقوط کند.
بنا بر گفته رئیس‌کل وقت بانک مرکزی، میزان درآمد نفتی در سال ۱۳۹۹ به ۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار کاهش یافته بود که با لحاظ درآمد نفتی سال ۱۴۰۰، جمعاً میزان درآمد نفتی در این دو سال به ۲۰ میلیارد دلار رسیده بود. همین عامل موجب کسری بودجه و تحمیل بدهی‌های فراوان در پایان عمر دولت دوازدهم شد.
ذکر این نکته از آن رو قابل اهمیت است که بخش عمده‌ای از درآمدهای نفتی به‌دست‌آمده در دولت سیزدهم، صرف پوشاندن کسری‌های به‌وجودآمده و پرداخت همین بدهی‌ها شد.
در پایان دولت دوازدهم ۹۰ میلیون بشکه نفت روی آب‌ها مانده بود، اما با آغاز فعالیت دولت سیزدهم تمام این ذخایر در مدت‌زمان اندکی به فروش رفت.
وزیر سابق نفت در دولت گذشته، طی ۲ نامه مجزا در بازه زمانی انتقال دولت، خطاب به رئیس دولت دوازدهم، همچنین در ابتدای دولت سیزدهم خطاب به شهید جمهور «سید ابراهیم رئیسی»، بیان کرده بود، صادرات نفت کاهش خواهد یافت و حتی در این نامه‌ها پیش‌بینی شده بود که به دلایل موجود در بازار، امکان افزایش فروش نفت ایران در آینده نیز میسر نخواهد بود.
البته عملکرد دولت سیزدهم نادرستی این پیش‌بینی‌ها را ثابت کرد و نشان داد که ریسک‌پذیرنبودن مدیران دولت دوازدهم اصلی‌ترین دلیل کاهش درآمدهای نفتی بوده است.
زمان زیادی سپری نشده و افکار عمومی هنوز از خاطر نبرده است که در پایان دولت دوازدهم، بالغ بر ۹۰ میلیون بشکه نفت و میعانات گازی روی آب ذخیره شده و همه‌چیز برای بحرانی‌شدن شرایط آماده بود، اما با آغاز فعالیت دولت سیزدهم و بازارسازی و بازاریابی فعال این وزارتخانه، تمام این ذخایر در مدت‌زمان اندکی به فروش رفت.
از یاد نبرده‌ایم که سالانه حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار هزینه نگهداری از این ذخایر بود و دولت سیزدهم امروز به‌جای پرداخت این هزینه‌های نابجا که درواقع حاصل ناکارآمدی در بخش فروش و بازاریابی بود، درآمدهای حاصله را صرف پیشبرد پروژه‌های عمرانی می‌کند.
شیطنت‌ها و تحریف رسانه‌ای برای زیر سؤال بردن دستاوردهای دولت مردمی در حالی شدت یافته است که فعالان اقتصادی و پژوهشگران شاهدند دولت سیزدهم در چه شرایطی فعالیت خود را آغاز کرد.
مصوبات هیأت دولت در روزهای پایانی دولت گذشته، هزینه‌هایی را ایجاد کرده بود که برای تحقق آنها هیچ منبعی پیش‌بینی نشده و بخش عمده‌ای از درآمدها هم پیش از تحقق، برای مصارف دیگری در نظر گرفته شده و درواقع پیشخور شده بود؛ اوضاع خطیری که با تلاش جهادی کارکنان صنعت نفت و جهش صادرات نفت در دولت سیزدهم با کمترین هزینه و مشکل پشت سر گذاشته شد.
اینکه رقابت‌های سیاسی باعث شده است رسانه‌های «ویژه» به‌وضوح چشم خود را بر واقعیت‌های ثابت‌شده ببندند و در پی فریب مخاطب خود باشند، البته اتفاق جدیدی برای خاک‌پاشیدن بر چهره خورشید نیست. کما اینکه در مطالب منتشرشده از سوی این رسانه‌ها، دلیل اصلی افزایش فروش نفت در دولت سیزدهم یعنی به‌کارگیری شیوه‌های نوین بازاریابی و بازارسازی برای نفت ایران، همچنین پیوندهای استراتژیک با سایر کشورها به‌هیچ‌وجه مورد اشاره قرار نمی‌گیرد.
بدون شک، انتشار مطالب کذب این‌چنینی، هیچ‌گاه باعث زیر سؤال رفتن فداکاری و تلاش بی‌وقفه کارکنان وزارت نفت در دولت شهید رئیسی نخواهد شد و تنها بی‌صداقتی گردانندگان و قربانی‌کردن اعتبار رسانه به پای اغراض سیاسی را نمایان‌تر خواهد کرد.