خاطرم هست قبل از انتخابات، در زمان معاون اولی آقای داوودی به همراه وی و برخی اعضای تیم اقتصادی دولت، سفری به چین داشتیم. من از جلسات برگزار شده اینطور احساس میکردم که برآورد طرف چینی این است که آقای احمدینژاد در انتخابات آتی پیروز خواهد شد. به هر حال چینیها بهدلیل سطح بالای مبادلات اقتصادی با ایران، با فضای سیاسی و اجتماعی کشورمان آشنا هستند. در نشست مطبوعاتیای که برای دکتر داوودی آنجا برگزار شده بود، بنده نیز حضور داشتم. یکی از سؤالات خبرنگاران چینی حاضر در آن نشست این بود که اگر انتخابات در ایران برگزار شود و شما مناسباتتان با امریکا بهتر شود و...، وضعیت مناسباتتان با چین چگونه خواهد شد؟ یعنی اهالی رسانه به نمایندگی از فعالان اقتصادی چین، نگران آینده اقتصادی خودشان بودند. اما با اتفاقاتی که بعد از انتخابات رخ داد، وقتی چند ماه بعد از روی کار آمدن دولت دهم، مجدداً سفری به چین داشتیم، تغییر رفتار در طرف چینی کاملاً محسوس بود، اگر بخواهم صریح بگویم: طرف خارجی با دیدن اتفاقات داخل کشور، مشروعیت دولت و نظام را دچار چالش میدید.