در سـال 89 همـراه بـا آقای علـی اکبـر محرابیـان وزیـر وقـت صنعـت و معـدن کـه ریاسـت هیأت مشــترک ایــران و ونزوئــلا را بــر عهــده داشــت و دو نفر از همکارانــم در معاونــت اقتصــادی وزارت اقتصـاد سـفری بـه ایـن کشـور داشـتم. هـدف از سـفر مـا بررسـی زمینه‌های اصلاح قیمـت حامل‌های انــرژی در ایــن کشــور بــود. در آن سال با ورود به ونزوئلا براحتی می‌شد فقر در برخی از مناطق شهر کاراکاس را مشاهده کرد. از طـرف دیگـر ناامنـی در کشـور نیـز بسـیار مشـهود بـود. بـرای مثـال کسـی جرأت نمی‌کـرد بـا پـول بـه خیابـان بـرود، چـون احتمـال دزدیـده شـدن آن بسـیار بالا بـود. جلسـه‌ای بـا آقای زامیـرز کـه در آن سـال وزیـر نفـت ونزوئـلا بـود داشـتم. جلسـه دیگـری هـم با معاونان او داشـتم و سـپس جلسـاتی بـا رئیس بانـک مرکـزی و رئیـس مرکـز آمـار ونزوئـلا داشـتم. آنها از اصلاح قیمـت بنزیـن در دهـه 80 میلادی در ونزوئـلا تجربـه بسـیار بـدی داشـتند. آن اتفـاق منجـر بـه شـورش‌های خیابانـی و کشـته شـدن تعـداد زیـادی از مـردم ونزوئـلا شـده بـود. قیمـت انـرژی در ونزوئـلا بسـیار ارزان بـود و یکـی از ارزان‌ترین کشـورهای جهـان در ایـن زمینـه بـه شـمار می‌رفـت. در آن سـال حـدود 25 درصـد درآمـد دولـت بـه یارانـه انـرژی اختصـاص داشـت. ایـن باعـث شـده بـود میزان زیادی از بنزیـن ونزوئـلا بـه بولیـوی و حتـی امریکا قاچـاق شـود. البتـه به‌دلیل درآمـد بالایی کـه آنها از فـروش نفـت داشـتند، هنـوز ضـرورت ایـن کار را حـس نکـرده بودنـد. در صحبت هایـم بـا مسئولان اقتصـادی ونزوئـلا متوجـه شـدم، همـه آنها علاقه‌مند بـه انجـام ایـن کار هسـتند، امـا از عواقـب سیاسـی و اجتماعـی آن هـراس دارنـد. ضمـن اینکـه مشکلاتی نیـز بـرای اجـرای ایـن کار داشـتند. به‌عنوان مثال هنـوز از یـک نظام خرده‌فروشـی بنزیـن منسـجم مثـل ایـران برخـوردار نبودنـد، لذا ما پیشـنهاد کارت سـوخت و شناسـایی میـزان مصرف بنزیـن در نقـاط مختلـف کشـور را داشـتیم. از طـرف دیگـر گسـتردگی شـعب بانکـی در تمام روسـتاها و شـهرها کـه در ایـران موجـود اسـت در ونزوئـلا وجود نداشـت.
