افزایش ۳۰۰ درصدی درآمدهای نفتی در دولت سیزدهم
یکی از مهمترین پایههای اقتصاد در ایران صنعت نفت است. اگرچه در سالهای اخیر تلاش شده بودجه عمومی ایران از درآمدهای نفتی فاصله بگیرد و این درآمدها بیشتر صرف ایجاد زیرساختهای لازم در کشور شود، همچنان تأثیر صادرات و فروش نفت بر اقتصاد ایران بیش از هر مؤلفه دیگری است تا آنجا که در دولت سیزدهم و با وجود تحریمها، رشد تولید و صادرات نفت کشور توانست رشد اقتصادی ایران را مثبت کند و حتی در مواردی، کمبود سایر بخشهای اقتصادی نیز به واسطه درآمدهای نفتی جبران شود.
این موضوع بیش از هر چیز به تغییر نگاه و نگرش دولت سیزدهم به شرایط داخلی و بینالمللی برمیگردد.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ازافزایش ۳۰۰ درصدی درآمدهای نفتی ایران در دولت سیزدهم خبر داد و گفت: برای افزایش سهم ایران در بازار نفت، تعامل سازنده را جایگزین رقابت بازدارنده کردیم.
محسن خجستهمهر با تأکید بر اینکه دولت سیزدهم میدانست رشد اقتصادی از مسیر افزایش تولید محقق خواهد شد، توضیح داد: با توجه به سهم نفت در اقتصاد ایران، نیمی از رشد اقتصادی کشور در این سه سال مربوط به رشد حاصل از گروه نفت و گاز بوده است.
وی ادامه داد: در عرصه بینالمللی نیز با وجود بدعهدی و تحریمهای ظالمانه علیه ایران، اقتصاد مقاومتی را سرلوحه کار خود قرار دادیم و آن را از شعار به عمل آوردیم. در کنار آن با محیط بینالمللی نیز سازگار بودیم و تلاش کردیم از ظرفیتهای آن استفاده کنیم.
آمارهای رشد اقتصادی در سه سال دولت سیزدهم از بزرگ شدن اقتصاد ایران به واسطه افزایش تولید و فروش نفت حکایت دارد. چه اقدامهایی در این صنعت انجام شده که با وجود تحریمها، نفت ایران بیشترین نقش را در جهش اقتصادی کشور بازی کرده است؟
در سالهای ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و اکنون که در سال ۱۴۰۳ هستیم، شاخصهای اقتصادی به ما نشان میدهد این روند، روندی افزایشی و رو به تعالی و رشد بوده است. بنا بر اظهارات منابع رسمی کشور، روند افزایش تولید و البته صادرات نفت ایران کاملاً ملموس و قابل مشاهده است.
رشد تولید و صادرات نفت ایران در دولت سیزدهم تا چه میزان بوده و چقدر به درآمدهای ارزی کشور اضافه کرده است؟
دولت سیزدهم در تولید نفت حدود ۷۰ درصد رشد داشته است که رشد بینظیری در کمتر از سه سال به شمار میآید که حاصل درایت این دولت است، زیرا شاخصی مهمتر از رشد تولید در اقتصاد یک کشور وجود ندارد.
دولت سیزدهم افزایش تولید و افزایش صادرات نفت ایران را به عنوان اهداف کلان، راهبردها، اقدامهای اجرایی و شاخصهای اقتصادی هدفگذاری کرد اما در این نقطه متوقف نشد و رشد تولید نفت به افزایش صادرات و درآمدزایی تبدیل و باعث شد درآمد نفتی کشور از سالانه زیر ۱۰ میلیارد دلار، در سال پایانی دولت دوازدهم به حدود ۳۶ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۲ برسد و این درآمد فقط از محل فروش نفت خام و میعانات گازی به دست آمده است. این اعداد نشاندهنده جهش ۳۰۰ درصدی درآمدهای نفتی ایران در دولت سیزدهم است.
رسیدن به جهش تولید در دولت سیزدهم آن هم به فاصله چند ماه، چگونه محقق شد تا ایران به پشتوانه آن بتواند بازارهای صادراتی خود را توسعه دهد؟
در بخش افزایش تولید چند کار مهم کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت انجام دادیم. در موضوع نگهداشت توان تولید که بخشی از برنامه افزایش تولید به شمار میآید، اقدامهایی به صورت روزانه انجام میشود که جزو فعالیتهای جاری شرکتهاست، بنابراین بخشی از افزایش تولید نفت ایران در دولت سیزدهم، نتیجه نگهداشت تولید در میدانهای نفتی و گازی ایران است که با اجرای پروژههایی که به زمان چند ساله نیاز نداشتند، انجام شد. با توجه به زود بازده بودن این طرحها، اجرای آن را در اولویت قرار دادیم و ظرف مدت یک سال به ثمر رساندیم. بخشی از برنامه محقق شده و عملکردی افزایش تولید نفت و گاز نیز از همین مسیر به دست آمده است.
افزایش ۳۰۰ درصدی درآمدهای نفتی در دولت سیزدهم
بخشی از اقدامها نیز برای تحقق برنامه هفتم توسعه و دستیابی به شاخص رشد اقتصادی ۸ درصدی برنامهریزی شده است. در این زمینه در دولت سیزدهم ریلگذاری شده است که در آینده میتواند بسیار کارگشا باشد. این اقدامها زیربنایی و بزرگ است.
افزایش تولید نفت مربوط به اقدامهای داخل کشور بود، اما دولت سیزدهم چگونه توانست با وجود ادامه تحریمهای ظالمانه صادرات نفت خود را توسعه دهد؟
ویژگی دوم دولت سیزدهم مربوط به ارتباط مؤثر با محیط بینالمللی است. این دولت با وجود بدعهدی و تحریمهای ظالمانه علیه ایران، اقتصاد مقاومتی را سرلوحه کار خود قرار داد و اقتصاد مقاومتی را از شعار به عمل تبدیل کرد؛ ضمن اینکه این دولت درکی درست و عمیق از ژئوپلیتیک منطقه و واقعیتهای بینالمللی داشت و از همینرو حضور در صحنه بینالمللی، مذاکرات سازنده، ارتباطات بینالمللی و مجامع مهم اقتصادی و سیاسی دنیا در دستور کار قرار گرفت.
مقام معظم رهبری نیز تأکید دارند دولت سیزدهم، کارهای بزرگ و زیربنایی انجام داده است. در دولت سیزدهم از مذاکره کردن خسته نمیشدیم، اما توان خود را منوط به توان دیگران نکردیم و همزمان کار خود را انجام میدادیم. در کنار آن با محیط بینالمللی هم سازگار بودیم و تلاش میکردیم بتوانیم از ظرفیتهای آن استفاده کنیم.
این یک رویکرد دقیق بود، زیرا توانستیم تعامل سازنده را جایگزین رقابت بازدارنده کنیم که اقدام مهمی بود.
اجرای طرحهای نفتی نه در ایران که در هر نقطهای از جهان به سرمایهگذاری بالایی نیاز دارد. با توجه به آنکه ایران با تحریمهای ظالمانه کشورهای غربی روبهروست، مسیر جذب سرمایهگذاری در این صنعت چگونه پیش رفته است؟
برای رسیدن به اهداف تعیین شده در صنعت نفت و تحقق تولید ۶ میلیون بشکهای تولید، باید قراردادهای سرمایهگذاری به امضا برسد، زیرا اجرای طرحهای نفتی هزینهبر، سرمایهبر، زمانبر و درعینحال درآمدزاست، بنابراین باید اقدامهای خود را امروز انجام دهیم تا برای سالهای آینده آماده تولید حداکثری نفت و گاز در کشور باشیم.
برای نمونه یکی از این طرحها، طرح توسعه یکپارچه میدان مشترک آزادگان است تا ظرفیت تولید نفت در این میدان از روزانه ۱۹۰ هزار بشکه کنونی به ۵۵۰ هزار بشکه افزایش یابد. با توجه به مشترک بودن این میدان نفتی، جهش حدود ۲۰۰ درصدی برداشت نفت از آن اقدام ارزشمندی است که در بلندمدت تأثیر بسزایی بر درآمدهای نفتی کشور خواهد داشت.
براساس این قرارداد که در دولت سیزدهم به امضا رسید، توسعه یکپارچه میدان مشترک آزادگان در مدت هفت سال با سرمایهگذاری ۱۱ میلیارد و ۵۰۰ هزار دلاری با سرمایه و توان و تخصص ایرانی انجام خواهد شد و تولید نفت را روزانه ۳۶۰ هزار بشکه افزایش خواهد داد. این بخشی از تولید تعهد شدهای است که در برنامه هفتم باید به آن برسیم.
درمجموع دولت سیزدهم چه میزان قرارداد برای توسعه میدانهای نفتی و گازی مشترک و غیرمشترک امضا کرده است تا در روند جهش تولید نفت و گاز کشور ادامهدار باشد؟
امضای قرارداد توسعه میدان مشترک آذر، میدان مشترک چنگوله، فاز دوم توسعه میدان یاران، طرح توسعه میدان سهراب، توسعه لایه نفتی پارس جنوبی، میدان بلال، بهرهبرداری از میدانهای نفتی سپهر، جفیر و... از مهمترین اقدامهایی است که در دولت سیزدهم در دستور کار قرار گرفت تا افزایش تولید نفت و گاز ایران با وقفه همراه نباشد.
قرارداد بسیاری از این طرحها در دولت سیزدهم امضا شده است و در مواردی نیز تولید نفت و گاز را آغاز کردهایم. همه این موارد جزو برنامههایی است که به عنوان کار ارزشمند زیربنایی در دولت سیزدهم انجام شده است.
مهمترین اقدامی که برای حفظ توان تولید میدان مشترک پارس جنوبی انجام شد، امضای قرارداد فشارافزایی این میدان در دولت سیزدهم به ارزش ۲۰ میلیارد دلار است. درمجموع در این دولت۲۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار قرارداد برای توسعه میدانهای نفتی و گازی ایران بسته شده است، در حالی که در هشت سال دولتهای یازدهم و دوازدهم در مجموع حدود ۱۳ میلیارد دلار قرارداد در این زمینه امضا شده بود که معادل سالی یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار است. این عدد در دولت سیزدهم سالانه حدود ۹ میلیارد دلار برآورد میشود که نشاندهنده رشدی ۶ برابری در این زمینه بوده و به معنای این است که تولید، سرعتعمل، دقت و اولویتگذاری به برنامههای توسعه میدانهای مشترک اضافه شده است.
هماکنون، حدود ۷۰ درصد از گاز مورد نیاز ایران از میدان مشترک پارس جنوبی تولید میشود. با توجه به برداشت چند ساله گاز از این میدان، چه اقدامهایی برای حفظ نگهداشت تولید گاز از پارس جنوبی انجام شده است؟
برای استمرار تولید و جلوگیری از افت فشار در میدان مشترک پارس جنوبی، حفاری ۳۵ حلقه چاه اینفیلد در میدان مشترک پارس جنوبی به چهار شرکت ایرانی واگذار شد.
اما مهمترین اقدامی که در این زمینه انجام شده، امضای قرارداد فشارافزایی میدان مشترک پارس جنوبی در دولت سیزدهم به ارزش ۲۰ میلیارد دلار است. طرح فشارافزایی میدان مشترک پارس جنوبی بیبدیل و بینظیر است و با اجرای این قرارداد، دوباره میدان مشترک پارس جنوبی را متولد میکنیم.
براساس این قرارداد، اگر ۲۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری انجام شود، ۹۰ تریلیون فوتمکعب گاز بیشتر از این میدان مشترک برداشت خواهد شد، همچنین حدود ۳ میلیارد بشکه به تولید میعانات گازی ایران افزوده خواهد شد و با اجرای این طرح در مجموع حدود ۹۰۰ میلیارد دلار به درآمد کشور اضافه میشود.