دولت جیب فراریان مالیاتی را خالی می‌کند
مهدی منصوری بیدکانی
استاد اقتصاد
هنر دولت‌ها این است که در افزایش درآمد‌های مالیاتی، فشار بر تولیدکننده را به حداقل برسانند. خوشبختانه در دولت سیزدهم شاهد هستیم که سهم مالیات از بودجه از ۳۵ درصد به ۵۰ درصد رسیده است. در سال ۱۴۰۱ سهم مالیات تولیدکننده از ۲۵ درصد به ۲۰ درصد کاهش پیدا کرده است، در سال ۱۴۰۲ این میزان به ۱۸ درصد رسیده است، بنابراین دولت سیزدهم به جای ثابت نگه داشتن یا افزایش مالیات تولیدکننده آن را کاهش داده است. در نتیجه این امر نشان می‌دهد که برآیند عملکرد دولت سیزدهم در حوزه مالیات مثبت بوده است. تشکیل سرمایه ثابت از منفی ۷ درصد در دهه ۹۰ به میزان ۷ درصد رسیده است که این اقدامی امیدبخش برای سرمایه‌گذاران است. در دهه ۹۰ رشد اقتصادی نزدیک به صفر بود و این در حالی است که این عدد در دولت سیزدهم به نزدیک ۴.۵ درصد رسید. آیا اینها دیده شده است؟ برخی رسانه‌ها با جهت‌گیری‌های سیاسی سعی دارند نقاط امیدبخش اقتصاد که در دولت سیزدهم شکل گرفته را پنهان کنند و به آن نپردازند. دولت سیزدهم در حوزه مالیات اقدامی متفاوت از سایر دولت‌ها انجام داده است. یکی از راهکار‌های بهبود تولید ناخالص داخلی، افزایش سهم مالیات‌ها در بودجه است. در این میان یکی از راه‌ها این است که به تولیدکننده فشار بیاوریم و مالیات را از جیب تولید کننده بیرون بکشیم و راه دیگر هم شناسایی افرادی است که فرار مالیاتی دارند و مالیات پرداخت نمی‌کنند تا حق مردم را پس بگیریم.